۱ |
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی |
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی |
۲ |
دایم گل این بستان شاداب نمیماند |
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی |
۳ |
دیشب گله زلفش با باد همیکردم |
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی |
۴ |
صد باد صبا این جا با سلسله میرقصند |
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی |
۵ |
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد |
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی |
۶ |
یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم |
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی |
۷ |
ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست |
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی |
۸ |
ای درد توام درمان در بستر ناکامی |
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی |
۹ |
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم |
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی |
۱۰ |
فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست |
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی |
۱۱ |
زین دایره مینا خونین جگرم می ده |
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی |
۱۲ |
حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد |
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی |